Wszystko zaczęło się w 2016 kiedy władze Barcelony postanowiły wprowadzić pierwsze Superblocki – są to wydzielony fragmenty miasta wewnnątrz których ograniczany jest ruch samochodów. Oznacza to, że zarówno auta jak i autobusy mogą poruszać się jedynie po zewnętrznych granicach Superblocku, a wewnątrz niego jedynymi dozwolonymi pojazdami są służby i dostawcy. Ich głównym celem jest oczywiście ograniczenie liczby samochodów oraz zanieczyszczeń przez nie produkowanych jak również tworzenie wspólnoty wśród sąsiadów. Zamknięcie ulic na takich terenach umożliwia stworzenie zielonych i bezpiecznych przestrzeni rekreacyjnych, czy dodatkowych lokali gastronomicznych dla jego mieszkańców.

Przywykliśmy do tego, że o ograniczaniu emisji gazów cieplarnianych rozmawiają przedstawiciele rządów, swoje stanowiska mają też instytucje międzynarodowe – Norwegowie zauważają jednak, że to w miastach tkwi główne źródło problemu i to od nich powinno się zacząć.

W szwedzkim mieście Lund powstał kilometrowy odcinek „drogi elektrycznej”, która automatycznie wykrywa i ładuje pojazdy elektryczne. To nowatorski projekt badawczo-rozwojowy o nazwie „EVolution Road”. Właśnie rozpoczęły się pierwsze testy tak specjalnie skonstruowanej drogi, a do badań wykorzystywany jest trolejbus Solarisa.

Wiele miast na całym świecie staje przed wyzwaniem jakim jest odpowiednie gospodarowanie wodą opadową. Obfite deszcze mogą prowadzić do powodzi i podtopień, jednak niektóre miasta zaczęły wykorzystywać wodę nie jako zagrożenie, a jako sprzymierzeńca. Pomaga im w tym koncepcja nazwana sponge city, a więc miasto gąbka.

Grono miejscowości uznawanych za „smart” powiększa się każdego roku. Z tego też powodu, co jakiś czas opracowywane są kolejne zestawienia takich metropolii. Za najważniejszymi z tych rankingów stoją wyjątkowo renomowane podmioty, jak np. hiszpańskie Centrum Globalizacji i Strategii IESE Business Schoo czy IMD (International Institute for Management Development, jedna z najważniejszych szkół biznesu na świecie, mieszcząca się w Szwajcarii) wraz z Singapurskim Uniwersytetem Technologii i Projektowania (SUTD). Co roku, publikują one odpowiednio – IESE Cities in Motion Index oraz Smart City Index. Ze względu na wyjątkową, ogólnoświatową sytuację spowodowaną pandemią COVID-19, istotną rolę w tworzeniu tegorocznych list Smart City odegrało m.in. to, jak poradziły sobie one podczas obecnego kryzysu. Dumą napawa także to, że w najważniejszych globalnych zestawieniach znalazły się również polskie akcenty.

Covid-19 stał się katalizatorem koncepcji smart city. Czy miasta wyciągną wnioski z pandemii i kolejnych czyhających zagrożeń? Nowoczesne zarządzanie miejską  infrastrukturą  zyskuje  na  znaczeniu,  ale  często  dopiero  wówczas gdy nadchodzi kryzys. Tak było, gdy w 2012 r. w Nowy Jork uderzył niszczycielski huragan Sandy, powodując 19 mld dol. strat, czy gdy w 2016 r. zamachowiec wjechał ciężarówką w tłum na promenadzie w Nicei, zabijając 87 osób.

Budowa dróg to niekoniecznie najlepsze rozwiązanie, aby zmniejszyć samochodowy tłok. W wielu przypadkach wielokrotnie tańsze, inteligentne systemy zarządzania ruchem przynoszą dużo więcej korzyści i to w krótszym czasie.

Albert Lewandowski  z Klubu Jagiellońskiego przeprowadził ciekawą analizę obecnych trendów wdrażania koncepcji smart city i zapowiada nadejście Smart City 3.0. Choć można wskazać wiele podejść do Smart City, to najnowsza faza rozwoju idei, definiowana jako Smart City 3.0, pozwala mieć nadzieję, że współczesne miasta będą potrafiły wykorzystać nowoczesne technologie do rzeczywistego zwiększenia jakości życia mieszkańców.

Jedna czwarta miast ocenia siebie jako miasto inteligentne, a ponad połowa uważa, że będzie takim miastem w 2035 r. - wynika z badania Polskiego Instytutu Ekonomicznego. Za smart city uważa się zdecydowanie więcej miast średnich niż małych.

Jeszcze nie tak dawno zaawansowane systemy teleinformatyczne były domeną dużych międzynarodowych korporacji, ten trend jednak się zmienia i włodarze miast dostrzegają, że technologie pozwalają im lepiej planować zadania miasta dostarczając wielu cennych danych. Dla przykładu kiedyś, żeby zmierzyć natężenie ruchu na ważnych ciągach komunikacyjnych siedzieli ludzie, którzy badali natężenie ruchu w różnych godzinach w ciągu doby. Z uwagi na czasochłonność i wysokie koszty takie badania odbywały się raz na jakiś czas. Jak jest dziś? Właśnie nowe technologie przy okazji realizacji szeregu innych działań dostarczają nam te informacje w czasie rzeczywistym 24 godziny na dobę przez cały rok.  Tak więc dane, którymi dysponujemy teraz, a te którymi dysponowaliśmy kiedyś są bardzo wiarygodne. W jednym z artykułów w naszym serwisie pisałem o walce miast o czyste powietrze tam także pojawił się wątek poświęcony planowaniu ciągów komunikacyjnych i ograniczaniu ruchu pojazdów.